افتخار آسان به دست نمی‌آید که باید برای کسب آن هزینه‌های کلان پرداخت تا وارثان به‌حق صاحبان بلامنازع آن باشند. کسانی که علاقه‌مند بودند تحولات کشور را پس از روشن شدن چراغ پرفروغ انقلاب اسلامی و در ادامه پیروزی هشت سال دفاع مقدس با دست خالی و ورود به دوران سازندگی و تلاش مضاعف پیرامون برون‌رفت از تارعنکبوت‌های تنیده شده توسط تفاله‌های غرب و آغاز نهضت ما می‌توانیم همراه با موفقیت‌های پیاپی دانشمندان جوان که توانسته‌اند سدهای بلند انحصار را در برابر فراگیری علم بشکند و امروز گام بلند ساخت واکسن در کنار هفت‌کشور مدعی دارا بودن این تکنولوژی را بردارند، رصد نمایند.
حالا با تعجب شاهد عروج قدرت دفاعی بی‌بدیل در آب‌های برون سرزمینی و ورود نیروی دریایی کشور به دورترین نقاط در اقیانوس‌های جهان هستند تا نیم‌نگاهی به گذشته نه‌چندان دور خود داشته باشند که پس از سقوط شاهنشاهی در آن، ملت تازه متوجه می‌شدند همه ابهت‌های غرب‌زدگی بادکنکی بیش نبوده و حتی آن زمان هم برای خرید سیم‌خاردار پیش‌پاافتاده مجبور بر سر خم کردن پیش اجنبی بوده است. دشمنان می‌دانستند در چه مقطعی از زمان با شروع جنگ تحمیلی به سراغ کشوری بیایند که به‌جز اراده و جوانان غیور سلاح دیگری برای دفاع از خود ندارد و آنچه هست نیز به دلیل سال‌ها تلنبار شدن در زاغه‌ها اگر زنگ نزده و فرسوده نشده باشد در مقابل تسلیحات جدید پشیزی ارزش ندارد.
با این اوصاف و تحریمی که از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ شروع می‌شد اما ملت ایران به اتکای ایمان خود توانستند ضمن ۸ سال مقاومت در برابر ۷۲ ملت که زیر پرچم صدام بعثی و پشتیبانی یکپارچه دولت‌های جهان هجوم می‌آوردند به پیروزی دست یافته و با یک جهش بلند همه نابسامانی‌ها را از پیش رو بردارند و با سپری شدن تنها سی سال از این درگیری بزرگ نه‌تنها به قدرت منطقه بلکه ازنظر تعداد مقالات علمی چاپ‌شده مقام قابل‌اعتنایی در جهان علم به دست آورند و با مقاومت و رشادت بی‌نظیر فرزندان خود ابرقدرت‌ها را ناچار به اعتراف نمایند که با نسل دیگری مواجه‌اند. حاصل صبوری ملت و ایثار جوانان پاداشی بس کلان دارد که امروز بارقه‌های امید آن از دستان پرتوان و نیروهای مسلح و دانش‌بنیان‌های کشور تراوش می‌کند. تجربه مرور تاریخ نشان داده است که هر وقت بیگانگان بیرون از این نقشه گربه‌ای روی خوش نشان می‌دهند و ظاهراً از در تعامل وارد شده‌اند به این نتیجه می‌رسند که ایران امروز آن مستعمره‌ای نیست که با رشادت و فداکاری نسل‌های انقلابی در سال ۵۷ ازدست‌داده‌اند، بلکه کشوری است، قدرتمند و تأثیرگذار که حرف‌های فراوان برای گفتن دارد. جوانان ایران امروز رونوشت برابر اصل نسل سال‌های ۱۳۴۲ و ۱۳۵۷ هستند که از همه نظر ارتقاء یافته و علاوه بر تعهد، تخصص هم دارند و فاصله طولانی خود را با دنیای علم از بی‌نهایت به صفر نزدیک می‌کنند. آن‌ها می‌توانند در شرایط برابر به مقابله با کسانی بپردازند که خود را برتر می‌دانند درحالی‌که این گروه ایرانی اصل با نژاد برتر بوده و هست اما دنیای غرب آنچه دارد حاصل تداخل گونه‌های مختلف از سراسر جهان با ملیت و تابعیت چندگانه است.
سمبل‌ها در این سرزمین با تمدنی کهن برداشت از بیگانگان نیست زیرا انبوهی به بلندای دماوند از ایده‌های ناب می‌باشد تا بتوان به تشابه آن‌ها با تلاش‌های موجود پرداخت، در امر ایده پردازی و تولید تسلیحات نظامی در زمینه‌های مختلف و متفاوت که اکثراً جنبه تدافعی دارند به جایگاهی رسیده است تا در نمایشگاه‌های بین‌المللی حیرت و تعجب بازدیدکنندگان را به همراه داشته باشد زیرا همه‌چیز اگرچه پیشرفته است اما همچنان با نام و نشان و آدرس ایرانی عرضه می‌شود که برای نمونه می‌توان به زنبور سرخ در اسکادران‌های آبی کشور اشاره نمود. زنبور سرخ یا «Vespa crabro» نام یک سرده از خانواده زنبوران است که در ایران با نشان زنبور گاوی نیز شناخته می‌شود. زنبورهای سرخ گسترده‌ترین نوع زنبورهای بی‌عسل اجتماعی هستند. طول برخی از گونه‌های آن‌ها به ۵/۵ سانتیمتر نیز می‌رسند. زنبور سرخ آسیایی و زنبور سرخ اروپایی دو گونه معروف این زنبورها هستند. این نوع زنبور در مناطق میانی و جنوبی ایران معمولاً در (بوشهر و آبادان به دلیل وجود نخلستان‌های خرما) به‌وفور یافت می‌شود. البته جاذبه زندگی شهرنشینی این زنبورها را هم به شهرها کشانده تا یکی از محل‌های مهم حضور آن‌ها باشد. زنبور قرمز با جثه بزرگ‌تر از زنبورعسل و رنگ قرمز متمایل به قهوه‌ای سوخته که این رنگ بیشتر در سینه و دو حلقه اول و انتهایی شکم و رنگ زرد در دو حلقه میانی شکم است و کناره‌های این دو حلقه زردرنگ دو دایره قرمز به شکل بسیار زیبا دیده می‌شود تا گزندگی بالایی داشته باشد و این توانایی آن‌هاست که همه را نگران می‌کند تا سعی کنند از دسترس و گزند سریع آن‌ها دور بمانند. امروز قایق‌های تندرو سپاه پاسداران در آب‌های گرم کشور و بخصوص در طول و عرض خلیج‌فارس این نام را دارند که قادرند حریف ۱۴ فروند ناو هواپیمابر باشند درحالی‌که تعداد این ناوهای آمریکایی کلاً یازده فروند است تا نگرانی‌ها را برای ارتش آمریکا با وجود زنبورهای سرخ دوچندان کند!
نویسنده: حسن روانشید - روزنامه‌نگار پیشکسوت
حالا با تعجب شاهد عروج قدرت دفاعی بی‌بدیل در آب‌های برون سرزمینی و ورود نیروی دریایی کشور به دورترین نقاط در اقیانوس‌های جهان هستند تا نیم‌نگاهی به گذشته نه‌چندان دور خود داشته باشند که پس از سقوط شاهنشاهی در آن، ملت تازه متوجه می‌شدند همه ابهت‌های غرب‌زدگی بادکنکی بیش نبوده و حتی آن زمان هم برای خرید سیم‌خاردار پیش‌پاافتاده مجبور بر سر خم کردن پیش اجنبی بوده است. دشمنان می‌دانستند در چه مقطعی از زمان با شروع جنگ تحمیلی به سراغ کشوری بیایند که به‌جز اراده و جوانان غیور سلاح دیگری برای دفاع از خود ندارد و آنچه هست نیز به دلیل سال‌ها تلنبار شدن در زاغه‌ها اگر زنگ نزده و فرسوده نشده باشد در مقابل تسلیحات جدید پشیزی ارزش ندارد.
با این اوصاف و تحریمی که از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ شروع می‌شد اما ملت ایران به اتکای ایمان خود توانستند ضمن ۸ سال مقاومت در برابر ۷۲ ملت که زیر پرچم صدام بعثی و پشتیبانی یکپارچه دولت‌های جهان هجوم می‌آوردند به پیروزی دست یافته و با یک جهش بلند همه نابسامانی‌ها را از پیش رو بردارند و با سپری شدن تنها سی سال از این درگیری بزرگ نه‌تنها به قدرت منطقه بلکه ازنظر تعداد مقالات علمی چاپ‌شده مقام قابل‌اعتنایی در جهان علم به دست آورند و با مقاومت و رشادت بی‌نظیر فرزندان خود ابرقدرت‌ها را ناچار به اعتراف نمایند که با نسل دیگری مواجه‌اند. حاصل صبوری ملت و ایثار جوانان پاداشی بس کلان دارد که امروز بارقه‌های امید آن از دستان پرتوان و نیروهای مسلح و دانش‌بنیان‌های کشور تراوش می‌کند. تجربه مرور تاریخ نشان داده است که هر وقت بیگانگان بیرون از این نقشه گربه‌ای روی خوش نشان می‌دهند و ظاهراً از در تعامل وارد شده‌اند به این نتیجه می‌رسند که ایران امروز آن مستعمره‌ای نیست که با رشادت و فداکاری نسل‌های انقلابی در سال ۵۷ ازدست‌داده‌اند، بلکه کشوری است، قدرتمند و تأثیرگذار که حرف‌های فراوان برای گفتن دارد. جوانان ایران امروز رونوشت برابر اصل نسل سال‌های ۱۳۴۲ و ۱۳۵۷ هستند که از همه نظر ارتقاء یافته و علاوه بر تعهد، تخصص هم دارند و فاصله طولانی خود را با دنیای علم از بی‌نهایت به صفر نزدیک می‌کنند. آن‌ها می‌توانند در شرایط برابر به مقابله با کسانی بپردازند که خود را برتر می‌دانند درحالی‌که این گروه ایرانی اصل با نژاد برتر بوده و هست اما دنیای غرب آنچه دارد حاصل تداخل گونه‌های مختلف از سراسر جهان با ملیت و تابعیت چندگانه است.
سمبل‌ها در این سرزمین با تمدنی کهن برداشت از بیگانگان نیست زیرا انبوهی به بلندای دماوند از ایده‌های ناب می‌باشد تا بتوان به تشابه آن‌ها با تلاش‌های موجود پرداخت، در امر ایده پردازی و تولید تسلیحات نظامی در زمینه‌های مختلف و متفاوت که اکثراً جنبه تدافعی دارند به جایگاهی رسیده است تا در نمایشگاه‌های بین‌المللی حیرت و تعجب بازدیدکنندگان را به همراه داشته باشد زیرا همه‌چیز اگرچه پیشرفته است اما همچنان با نام و نشان و آدرس ایرانی عرضه می‌شود که برای نمونه می‌توان به زنبور سرخ در اسکادران‌های آبی کشور اشاره نمود. زنبور سرخ یا «Vespa crabro» نام یک سرده از خانواده زنبوران است که در ایران با نشان زنبور گاوی نیز شناخته می‌شود. زنبورهای سرخ گسترده‌ترین نوع زنبورهای بی‌عسل اجتماعی هستند. طول برخی از گونه‌های آن‌ها به ۵/۵ سانتیمتر نیز می‌رسند. زنبور سرخ آسیایی و زنبور سرخ اروپایی دو گونه معروف این زنبورها هستند. این نوع زنبور در مناطق میانی و جنوبی ایران معمولاً در (بوشهر و آبادان به دلیل وجود نخلستان‌های خرما) به‌وفور یافت می‌شود. البته جاذبه زندگی شهرنشینی این زنبورها را هم به شهرها کشانده تا یکی از محل‌های مهم حضور آن‌ها باشد. زنبور قرمز با جثه بزرگ‌تر از زنبورعسل و رنگ قرمز متمایل به قهوه‌ای سوخته که این رنگ بیشتر در سینه و دو حلقه اول و انتهایی شکم و رنگ زرد در دو حلقه میانی شکم است و کناره‌های این دو حلقه زردرنگ دو دایره قرمز به شکل بسیار زیبا دیده می‌شود تا گزندگی بالایی داشته باشد و این توانایی آن‌هاست که همه را نگران می‌کند تا سعی کنند از دسترس و گزند سریع آن‌ها دور بمانند. امروز قایق‌های تندرو سپاه پاسداران در آب‌های گرم کشور و بخصوص در طول و عرض خلیج‌فارس این نام را دارند که قادرند حریف ۱۴ فروند ناو هواپیمابر باشند درحالی‌که تعداد این ناوهای آمریکایی کلاً یازده فروند است تا نگرانی‌ها را برای ارتش آمریکا با وجود زنبورهای سرخ دوچندان کند!
نویسنده: حسن روانشید - روزنامه‌نگار پیشکسوت
